Róże filcowane na mokro...

12/16/2014 eumycha 21 Komentarzy


 Dziękuję za odwiedziny i miłe komentarze.
Dzisiaj mam jeszcze kilka nowych, właśnie skończonych rzeczy.
Przede mną jeszcze dokończenie zestawu pacynek do odgrywania jasełek i kilka zaległych zamówionych naszyjników i będę mogła powiedzieć, że się odrobiłam...






Filcowane na mokro róże od dawna chodziły mi po głowie, jak widać powyżej, wreszcie udało mi się zrealizować ten pomysł.
Powstał dość ciekawy naszyjnik dla kogoś, kto lubi oryginalne ozdoby.
Naszyjnik będzie można pewnie zobaczyć na niedzielnej wystawie.
Mam zamiar pokazać moje klockowe serwetki i kilka filcowych naszyjników.


Zrobiłam też listek miłorzębu, w sam raz do przypięcia szala...





Z resztek tafty zrobiłam kwiatuszki, a z nich naszyjnik...


 Dla lubiących tulipany też coś się znajdzie...


21 komentarze:

Róże...

12/14/2014 eumycha 15 Komentarzy


 Kazio skończył miesiąc.
Powoli przyzwyczajamy się do siebie i ustalamy plan dnia.
Właściwie, to organizuję sobie czas tak, żeby w czasie drzemek Kazia mieć czas na prace domowe i drzemkę (żeby odespać noc), albo robótki (jeśli Kazio dał spać w nocy).
Jestem zaskoczona tym, o ile łatwiej jest mi teraz opiekować się trzecim maluszkiem.
Starsi chłopcy (6 i 3 lata) dużo się bawią razem, mają niesamowitą wyobraźnię i swoją "salę zabaw", którą urządziliśmy im na poddaszu. Właściwie odkąd wrócą z przedszkola bawią się tam do wieczora,  a jeśli nie, to chętnie siadają do rysowania, albo sobie czytamy. Nie mamy telewizora, więc dzieci słuchają jak czyta im babcia, albo ja.  Trzeba poświęcić im uwagę i czuwać nad nimi, żeby czegoś nie "zmajstrowali", bo pomysły miewają szalone, ale często jest tak, że czuję się, jakbym miała tylko Kazia pod opieką ;o)
A Kazio? Kazio jest spokojny, śpi nawet wtedy, kiedy chłopaki biegają i trąbią jak samochody. Przyzwyczaił się do ich zabaw ;o)
Często słyszę pytanie, czy chłopcy są zazdrośni o młodszego brata. Hm...nie zauważyłam, żeby byli.
Na powitanie zaśpiewali mu "sto lat" i podarowali swoje rysunki i baloniki z urodzin Stasia.
Wojtuś dba o to, żeby Kazio nie płakał - zaraz mnie woła, czasem go pogłaszcze  albo pocałuje w główkę.
Obaj chętnie pomagają przy przewijaniu maluszka. 
Jedyny sygnał zazdrości pojawia się, kiedy Kazio zbyt długo jest na rękach taty (!), bo Kazio jest mamusi (tak twierdzą!).
Jakoś tak się układa, że nie jestem zmęczona. Mam też dużą pomoc od mojej mamy, która przychodzi do nas codziennie rano, żeby chłopców zaprowadzić do przedszkola, a popołudniu ich przyprowadza i czeka z nami na powrót taty z pracy. Jak trzeba to zostaje, żeby pomóc położyć ich spać. 
W takich warunkach można powoli myśleć o robótkach...

Dwa dni temu zadzwoniła koleżanka z propozycją, żebym dołączyła się do jej kiermaszowego stoiska.
Przeglądnęłam więc rozpoczęte prace i udało się skończyć to i owo...jak się spodziewacie wszystko w kwiatach, które tak lubię...
 














 Dziękuję serdecznie za odwiedziny i miłe komentarze!



15 komentarze:

OBSERWUJĄ